Het is 21:26 uur en de telefoon gaat…

Het is donderdagavond… de telefoon gaat. Het is precies 21:26 uur. Een onbekend nummer maar niet afgeschermd. Hmm… wie belt me op dit tijdstip? Een aantal seconden gaat dit door mijn hoofd maar dan bedenk ik me dat het toch wel belangrijk zal zijn. Dus… neem ik op.

‘Hi, met K. zegt een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. Er gaat niet direct een belletje rinkelen dus ik vraag bescheiden ‘je moet me even helpen’… ‘Ik ben de zus van B. zegt de dame. En dan valt er voor mij ineens veel meer op zijn plek. B is een oud collega van me en zij en haar zus hebben al diverse boxen bij me besteld.

‘Ah’, zeg ik. Ja, nu weet ik met wie ik spreek… Maar voor ik meer kan zeggen gaat K. verder… ‘Sorry dat ik je op dit tijdstip nog bel. Ik heb natuurlijk al een paar boxen voor de kinderen hier van jouw staan. Ben ik nog steeds superblij mee en ze staan er zo mooi bij op de kinderkamers, gevuld met alle spullen van de kids’. ‘We gaan nu verhuizen’, zegt K. dan. ‘En ik ben momenteel het hele huis aan het opruimen. Misschien heeft B. het je wel eens ooit verteld maar ik ben een aantal jaar geleden een kindje verloren door een miskraam. Ik was 16 weken zwanger. Ik kom nu door het hele huis spulletjes van haar tegen’.

En dan begrijp ik opeens waarom er gebeld werd op dit tijdstip. Al deze spullen maken weer emoties los, emoties die ervoor zorgen dat je misschien wel wat onrustig wordt. En daar wil je -op dat moment- iets mee doen. Nee… niet morgen, niet volgende maand. Nee, nu! Want het zit nu in je hoofd!

‘Ik wil al die spullen toch een mooi plekje geven’, zegt K. ‘Ik heb al meerdere boxen van jou en deze box moet ook gewoon van jou zijn! Kan dit’?  ‘Ja natuurlijk kan dit’ zeg ik. En dan ben ik blij dat ik de telefoon heb opgenomen en K. haar verhaal heb laten doen. Want dit is dus precies waar ik het voor doe.

Mijn werk gaat verder dan puur het schilderen van boxen. Natuurlijk is dit wel een heel belangrijk onderdeel, maar het is zóveel meer. Want de boxen dragen allemaal een persoonlijk verhaal bij zich. Al deze verhalen bevatten emoties, bijvoorbeeld blijdschap en vreugde bij een geboortebox tot aan verdriet en onbegrip bij een box zoals hierboven beschreven.

Veel mensen vinden het fijn om deze gevoelens een plek te geven en met die gedachte nemen ze contact met me op. De persoonlijke verhalen, vol emoties, geven mij de energie en de inspiratie om voor iedere klant weer een unieke box te maken. Zo kan men alle spulletjes met de bijbehorende emoties een blijvende plek geven.

Een blijvende plek die Box of Memories heet…

Liefs Franka